Δευτέρα 28 Φεβρουαρίου 2011

PaRania presents: Make Your Granny Happy Party maske @ DaSein

 Ένα από τα πράγματα για τα οποία φημίζεται το DaSein (πέρα από στέκι ποδοσφαιρόφιλων και σημείο συνάντησης φίλων της φιλοσοφίας) είναι η ετήσια σειρά του από αποκριάτικα πάρτυ. Έτσι και φέτος, στα πλαίσια του "Dasein Carnival 2-Week Fest" φιλοξενήθηκε το Make Your Granny Happy Party, που φτιάχτηκε με αφορμή τις Απόκριες και είχε σκοπό να δώσει την ευκαιρία σε όλους εσάς να κάνετε τη γιαγιά (ή και τη θεία ή και τη μαμά σας) χαρούμενη! Ντυθείτε όπως θα ήθελε η γιαγιά σας! Και όντας η Parania, είχα την ευθύνη της διοργάνωσης και της μουσικής επιμέλειας.
Να σημειώσω απλώς ότι το παρακάτω κείμενο έχει γραφτεί με κάθε πρόθεση αντικειμενικής περιγραφής των πραγμάτων.




Έτσι,
 χθες το βράδυ (Σάββατο 26/2), άγνωστοι και γνωστοί, μασκαρεμένοι και μη, σε κάθε περίπτωση με πολύ κέφι, μαζευτήκαμε, ήπιαμε και χορέψαμε - τόσο χορό δεν έχω δει καιρό τώρα σε μαγαζί! (με εξαίρεση ίσως τα περιβόητα Trash Party). Βέβαια, τι πιο trash από τις απόκριες; όπου ο καθένας ντύνεται όπως θέλει και κάνει ό,τι θέλει; Άλλωστε, σύμφωνα με ένα παλιό έθιμο, οι απόκριες είναι η εποχή που μπορεί κανείς να βρίζει (trashing) χωρίς "να λογοκρίνεται από τα Θεία". Με το ρεπερτόριο, λοιπόν, να περνάει από disco και 80s, ska και ethnic, rock and roll, 90s pop/eurodance, 00s hits αλλά και ελληνικούς ύμνους των 60s και 70s, περάσαμε ένα τετράωρο (12-4) ασταμάτητου χορού. Εύχομαι να μην έπαιζα μουσική και ήμουν απ'έξω να κάνω κι εγώ τα ίδια!
Όπως καταλαβαίνετε, όντας η διοργανώτρια και DJ του party, δε μπορώ να είμαι και απολύτως αντικειμενική. Ωστόσο, τα φωτογραφικά ντοκουμέντα θα σας δώσουν μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα.

Κυριακή 27 Φεβρουαρίου 2011

ο Νικήτας Κλιντ και οι Moriginal feat. d_lusion @ Μο Better

Για τους λιγότερο μυημένους, κάθε Κυριακή, στα decks του Mo Better βρίσκεται ο Νικήτας Κλιντ με την καινούρια του παρέα, τους Moriginal Champsystem, των οποίων - πρέπει να ομολογήσω πως δεν είμαι και πολύ φαν. Βρίσκω τη μουσική τους κάπως... αψυχολόγητη.
Όπως, το "φράουλα γρανίτα" για παράδειγμα.

Σατιρική μουσική γράφουν - βέβαια, με αυτή τη λογική μπορώ κι εγώ να γράψω μια "σαχλαμάρα", για να γελάσουμε. Γούστα είναι αυτά. Ωστόσο, παίζουν και με reggae/dub και εξισορροπείται κάπως το πράγμα. Όπως το ΠΠΣ/PPS.
Στο Mo, παίζουν παρέα με διάφορους MC, που ριμάρουν για την πλάκα τους και έναν τύπο που παίζει didjeridoo - οι οποίοι συνοδεύουν τις μουσικές (reggae/dub/dubstep/drum n bass) με τον τρόπο τους.

Την προπερασμένη Κυριακή (13/2) -είπαμε άλλωστε, καταλογίζουμε την καθυστέρηση στην εξεταστική- μαζί τους στα decks, ήταν και μια φίλη μου (της οποίας το όνομα δε θα αποκαλύψω αλλά) υπογράφει (τα mix της) ως d_lusion, την οποία είχαμε συνηθίσει με 90s indie/alternative κιθάρες μέχρι πρόσφατα, αλλά αποφάσισε να ασχοληθεί με πιο ηλεκτρονικά πράγματα (και καλά έκανε).

Dot Crew present Riot @ Swing Club

Λένε πως η δουλειά τρώει τον αφέντη - αλλά και η εξεταστική τους φοιτητές!
Απολογούμαι για την απουσία μου και την ασυνέπειά μου, βλέπετε "ανωτέρα βία".
Έχω να πω πολλά. Ας τα πάρουμε, λοιπόν, με χρονική σειρά, ξεκινώντας με το  Σάββατο 12/2 και το πάρτυ των Dot.
Οι Dot Crew ξαναχτυπούν στο Γκάζι, πιστοί στο μηνιαίο ραντεβού τους, για άλλη μια φορά στο Swing Club (Ιακχού και Ευμολπίδων).
Όμως, επειδή μάλλον προτρέχω, καλύτερα να σας πω πέντε πράγματα για τους Dot.
Οι Dot είναι μια ομάδα παιδιών, ως επί το πλείστον DJs/producers, οι οποίοι έχουν ένα μεγάλο όραμα να κάνουν πάρτυ, ΓΑΜΑΤΑ πάρτυ, επειδή τελευταία, δεν ξέρω εσείς πόσο βγαίνετε, αλλά κατά τη γνώμη μου ο κόσμος δε φαίνεται να περνάει και πολύ καλά στις εξόδους του και, ίσως χρειάζεται κάτι να τον ανεβάσει.
Αυτό το σκοπό έχουν οι Dot.
Ο βασικός τους πυρήνας είναι ο Βασίλης (ZOMBizz), ο Γιάννης και ο Δημήτρης (POP22WATT), η Ράνια(η υποφαινομένη, με το "καλλιτεχνικό" Parania) και ο Βασίλης (Data Rusty) που μαζί αποτελούν τους Electro Invaders.
Δε θέλω να πω άλλα. Θα σας αφήσω να πάρετε μια γεύση από το τελευταίο πάρτυ μας.

Κυριακή 6 Φεβρουαρίου 2011

Sleuth/Σλουθ

Για δεύτερη χρονιά, στο θέατρο Αθηνών, παρουσιάζεται η παράσταση Σλουθ, με τον Κιμούλη και το Μαρκουλάκη.
Να εξηγηθώ - δε συνηθίζω να πηγαίνω σε θέατρα "blockbuster" που πρέπει να κλείσεις θέση βδομάδες πριν. Επίσης, έχω μια άποψη για το θέατρο στην οποία δε χωρά η τηλεόραση και θεωρώ πως οι αμιγώς θεατρικοί ηθοποιοί δεν θα έπρεπε να έχουν πολλά πάρε δώσε με τη μικρή οθόνη. Σίγουρα πολλοί το κάνουν και για "βιοποριστικούς λόγους" και σίγουρα η τηλεόραση κατά καιρούς παράγει αξιόλογα θεάματα, αλλά γενικώς πιστεύω ότι οι πιο αξιόλογοι ηθοποιοί στο θέατρο, δεν είναι γνωστοί στο μη θεατρόφιλο κοινό.
Μ' αυτά και μ' αυτά λοιπόν, και όντας ελαφρώς προκατειλημμένη, πήγα να δω την παράσταση. Γενικώς, δεν έχω κάποιο πρόβλημα με τους εν λόγω ηθοποιούς, ίσα ίσα που τους θεωρώ πολύ αξιόλογους και θα με ενέπνεε να τους είχα καθηγητές αν παρακολουθούσα κάποια θεατρική σχολή.

Ακολουθεί, συνοπτικά, η υπόθεση, για όσους δε γνωρίζουν. Πρόκειται, λοιπόν, για μια κωμωδία/ψυχολογικό θρίλερ μεταξύ δύο αντεραστών, ενός μεγάλου ηθοποιού που αγαπάει τα παιχνίδια (καλύτερα να τα ονομάζαμε mindtricks) και ενός νεαρού, επίσης ηθοποιού, που έχει κλέψει την καρδιά της γυναίκας του πρώτου και τον επισκέπτεται στο ατελιέ του για να του ζητήσει να της δώσει διαζύγιο.