Για τους λιγότερο μυημένους, κάθε Κυριακή, στα decks του Mo Better βρίσκεται ο Νικήτας Κλιντ με την καινούρια του παρέα, τους Moriginal Champsystem, των οποίων - πρέπει να ομολογήσω πως δεν είμαι και πολύ φαν. Βρίσκω τη μουσική τους κάπως... αψυχολόγητη.
Όπως, το "φράουλα γρανίτα" για παράδειγμα.
Σατιρική μουσική γράφουν - βέβαια, με αυτή τη λογική μπορώ κι εγώ να γράψω μια "σαχλαμάρα", για να γελάσουμε. Γούστα είναι αυτά. Ωστόσο, παίζουν και με reggae/dub και εξισορροπείται κάπως το πράγμα. Όπως το ΠΠΣ/PPS.
Στο Mo, παίζουν παρέα με διάφορους MC, που ριμάρουν για την πλάκα τους και έναν τύπο που παίζει didjeridoo - οι οποίοι συνοδεύουν τις μουσικές (reggae/dub/dubstep/drum n bass) με τον τρόπο τους.
Την προπερασμένη Κυριακή (13/2) -είπαμε άλλωστε, καταλογίζουμε την καθυστέρηση στην εξεταστική- μαζί τους στα decks, ήταν και μια φίλη μου (της οποίας το όνομα δε θα αποκαλύψω αλλά) υπογράφει (τα mix της) ως d_lusion, την οποία είχαμε συνηθίσει με 90s indie/alternative κιθάρες μέχρι πρόσφατα, αλλά αποφάσισε να ασχοληθεί με πιο ηλεκτρονικά πράγματα (και καλά έκανε).
Έτσι, για μια ώρα φιλοξενήθηκε στα decks του Mo, όπου και τα έδωσε όλα, με post-dubstep/2step/post-garage κομμάτια, από κλασικούς Burial μέχρι Mount Kimbie. Πολύ καλές μουσικές επιλογές, απλά ίσως να ταίριαζαν περισσότερο σε κάποιο άλλο περιβάλλον (πιο minimal και με καλύτερα ηχεία).
Το μόνο - αστείο μεν, ενοχλητικό δε - σε αυτήν την ιστορία, ήταν ο προαναφερθείς φίλος με το didjeridoo, ο οποίος (και χαρά στα πνευμόνια του!), δε μας άφηνε σε ησυχία! Ωραίο όργανο και υποβλητικό, δε λέω, αλλά κάθε πράγμα θέλει τις κατάλληλες συνθήκες για να αναδειχθεί και, στην προκειμένη, δε νομίζω ότι ταίριαζε τόσο με τα κομμάτια της DJ. Απλά καθόταν και φύσαγε, φύσαγε, φύσαγε με αποτέλεσμα ν'ακούγεται ένα βουητό (γιατί αυτά είναι και "κουρδισμένα" σε μία νότα, ανάλογα με το μήκος τους). Έτσι, αυτό το κλασικό αφρικανικό όργανο, από didjeridoo υποβιβάστηκε σε...ξυλόπ****α, όπως αποκλήθηκε από κάποιους. Κρίμα.
Στη συνέχεια, ανέβηκαν οι Moriginal, και άρχισαν τις δικές τους μουσικές.
Έτσι, αν βρεθείτε κάποια Κυριακή βράδυ με όρεξη για χορό και ξενύχτι, μη διστάσετε να περάσετε μια βόλτα από το Μο - ίσως τη μόνη μέρα της εβδομάδας που αξίζει, πλέον, να πάει κανείς.
Όπως, το "φράουλα γρανίτα" για παράδειγμα.
Σατιρική μουσική γράφουν - βέβαια, με αυτή τη λογική μπορώ κι εγώ να γράψω μια "σαχλαμάρα", για να γελάσουμε. Γούστα είναι αυτά. Ωστόσο, παίζουν και με reggae/dub και εξισορροπείται κάπως το πράγμα. Όπως το ΠΠΣ/PPS.
Στο Mo, παίζουν παρέα με διάφορους MC, που ριμάρουν για την πλάκα τους και έναν τύπο που παίζει didjeridoo - οι οποίοι συνοδεύουν τις μουσικές (reggae/dub/dubstep/drum n bass) με τον τρόπο τους.Την προπερασμένη Κυριακή (13/2) -είπαμε άλλωστε, καταλογίζουμε την καθυστέρηση στην εξεταστική- μαζί τους στα decks, ήταν και μια φίλη μου (της οποίας το όνομα δε θα αποκαλύψω αλλά) υπογράφει (τα mix της) ως d_lusion, την οποία είχαμε συνηθίσει με 90s indie/alternative κιθάρες μέχρι πρόσφατα, αλλά αποφάσισε να ασχοληθεί με πιο ηλεκτρονικά πράγματα (και καλά έκανε).
Έτσι, για μια ώρα φιλοξενήθηκε στα decks του Mo, όπου και τα έδωσε όλα, με post-dubstep/2step/post-garage κομμάτια, από κλασικούς Burial μέχρι Mount Kimbie. Πολύ καλές μουσικές επιλογές, απλά ίσως να ταίριαζαν περισσότερο σε κάποιο άλλο περιβάλλον (πιο minimal και με καλύτερα ηχεία).
Το μόνο - αστείο μεν, ενοχλητικό δε - σε αυτήν την ιστορία, ήταν ο προαναφερθείς φίλος με το didjeridoo, ο οποίος (και χαρά στα πνευμόνια του!), δε μας άφηνε σε ησυχία! Ωραίο όργανο και υποβλητικό, δε λέω, αλλά κάθε πράγμα θέλει τις κατάλληλες συνθήκες για να αναδειχθεί και, στην προκειμένη, δε νομίζω ότι ταίριαζε τόσο με τα κομμάτια της DJ. Απλά καθόταν και φύσαγε, φύσαγε, φύσαγε με αποτέλεσμα ν'ακούγεται ένα βουητό (γιατί αυτά είναι και "κουρδισμένα" σε μία νότα, ανάλογα με το μήκος τους). Έτσι, αυτό το κλασικό αφρικανικό όργανο, από didjeridoo υποβιβάστηκε σε...ξυλόπ****α, όπως αποκλήθηκε από κάποιους. Κρίμα.Στη συνέχεια, ανέβηκαν οι Moriginal, και άρχισαν τις δικές τους μουσικές.
Έτσι, αν βρεθείτε κάποια Κυριακή βράδυ με όρεξη για χορό και ξενύχτι, μη διστάσετε να περάσετε μια βόλτα από το Μο - ίσως τη μόνη μέρα της εβδομάδας που αξίζει, πλέον, να πάει κανείς.- Και όσο έγραφα, άκουγα αυτό. Λατρεμένο minimal, post-dubstep.
Mo Better Club (Θεμιστοκλέους & Κωλλέτη 32, Εξάρχεια).
Κάντε κλικ εδώ για τη σελίδα τους στο facebook.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου